مدیران گروه آموزش های کاربردی و الکترونیکی به ترتیب سال مسئولیت

سخن مدیر

به طور کلی هر گونه ترکیب فناوری اطلاعات و ارتباطات با فرایند آموزش و یادگیری را می توان یادگیری الکترونیکی نامید. پیشرفت در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند این حوزه را به طور جدی تحت تآثیر قرار دهد. با این حال شرایط روز و نیازهای حوزه آموزش و یادگیری، مطالبات یادگیرندگان و اساتید نیز می توانید ما را به خلق و ایجاد شیوه های نوین آموزشی رهنمون شود. در حوزه یادگیری الکترونیکی واژه های همردیف بسیاری وجود دارد. برخی از این واژه ها عبارتند از یادگیری مجازی، یادگیری مبتنی بر وب، آموزش آنلاین، یادگیری با کمک کامپیوتر، آموزش مبتنی بر کامپیوتر و ... هر کدام از این واژه ها به ابعادی از حوزه آموزش و یادگیری الکترونیکی اشاره می کنند. برخی با حضور اینترنت و برخی در غیاب اینترنت نامی متفاوت دارند. با این حال موضوعی که مبرهن است، عدم امکان مغفول گذاشتن این حوزه و بی اعتنایی به آن است.

امروزه دانش ها به سرعت کهنه شده، منسوخ گردیده و نظریات و دانش ها و روایت های جدید جایگزین آنها می شوند. با انقلاب و انفجار اطلاعات نمی توان صرفاَ به منابع آموزشی سنتی بسنده کرد. یادگیرندگان امروزی سهم خود از هدف گذاری، تعیین محتوا، تعاملات و پیشرفت آموزش را مطالبه می کنند و سهم خود را می خواهند. معلمی که همچون دیکتاتوری در پی القای صرف صحبت های خود بوده و نیازمندیهای روز را در نظر نگیرد، به زودی جایگاه خود را در پیش یادگیرندگان از دست داده و از گردونه خارج می شود. امروزه معلم بیش از آنکه حاکم کلاس باشد (sage on the stage)، باید راهنمای یاگیرندگان (guide on the side) باشد. چنین موضوعی لزوم بازاندیشی ذهنی در فرایند آموزش و یادگیری را ایجاب می کند.  لزوم توجه بیشتر به منابع باز آموزشی، تشریک مساعی با یادگیرندگان در انتخاب اهداف و محتوای آموزشی، توجه بیشتر به تکالیف و سنجش اصیل (نزدیک به محیط واقعی)، چرخش از مکان یادگیری به فضای یادگیری، بهره گیری بیشتر از ابزارها و فناوری ها برای آموزش موثرتر، غنی تر و جذاب تر مواردی است که می تواند سرفصل های این بازاندیشی باشد.

اگر فردی متعلق به 2000 سال پیش به محیط های آموزشی امروزه وارد شود، تفاوت اندکی در شیوه آموزش های کنونی با 2000 سال قبل می بیند. دلیل این موضوع محافظه کاری زیاد محیط ها و موسسات آموزشی است. به راحتی نمی توانند تغییر ساختار داده و خود را متناسب با شرایط و نیازهای روز وفق دهند. گویی یادگیرندگان زمانی که وارد محیط های آموزشی می شوند، وارد محیطی متفاوت از محیط جامعه می شوند. دنیای بیرون از محیط های آموزشی فضایی مملو از بازی ها و شبیه سازی ها، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ها، چند رسانه ای ها و محتواهای الکترونیکی جذاب است. با این وجود محیط های آموزشی تا کنون کمتر از این ظرفیت ها بهره برده است.

بنابراین لازم است بین مقهور بی چون چرای فناوری شدن و بی اعتنایی به آن رویه ای متعادل تر و میانه تر برگزید و فناوری را در اختیار ذهن خلاق خود در آورد و از ظرفیت های آن برای آموزش و یادگیری هر چه بهتر و عمیق تر یادگیرندگان متناسب با دنیای پر شتاب امروزی بهره جست. واحد آموزش الکترونیکی دانشگاه در این زمینه سعی دارد قدمی هر چند کوچک برداشته و روزنه ای برای نگریستن به پارادایم جدید آموزش بردارد.

اکبر مومنی راد

مدیر آموزش الکترونیکی دانشگاه بوعلی سینا